6/10/2020
Φυσικά όταν μιλάμε για οδήγηση με το Panigale V4, μιλάμε κυρίως για πίστα, άντε και στον δρόμο, ιδανικό όμως για να «ξεδιπλωθεί» η μοτοσυκλέτα θα ήταν να βρίσκεστε σε μέρος του κόσμου που διαθέτει διαδρομές με ανοιχτές στροφές και άσφαλτο γυαλόχαρτο. Το Panigale V4 έρχεται με πινακίδα κυκλοφορίας και εξοπλισμό δρόμου κι ενώ από το εργοστάσιο έρχεται ως μονόσελο, έχει σέλα και μαρσπιέ συνεπιβάτη στον έξτρα εξοπλισμό.
Να κάνουμε μια μικρή παρένθεση για να διευκρινίσουμε πως τα 1103 κυβικά της μοτοσυκλέτας δεν επιτρέπουν τη συμμετοχή του Panigale V4 (ούτε και του V4 S) σε αγώνες, ενώ για αυτό τον σκοπό η Ducati διαθέτει το Panigale V4 R, με 998 κυβικά.
Κι αν αναρωτιέστε αν τα πιο πολλά κυβικά των 2 «Track-Day» εκδόσεων της μοτοσυκλέτας δίνουν περισσότερη δύναμη σε V4 και V4 S από το V4 R, όχι αυτό δεν συμβαίνει, καθώς αμφότερα τα πρώτα 2 μοντέλα αποδίδουν 214 άλογα έναντι 221 για το PanigaleV4 R.
Δεν είναι τυχαίο που οι αναβάτες που μας βοήθησαν να βγάλουμε κάποιο συμπέρασμα για το Panigale V4, ο Πρωταθλητής Ελλάδος στα Superbikes Σωτήρης Μπεγνής και ο μηχανικός του και πρώην αγωνιζόμενος στην OPEN, Κώστας Γιαννακόπουλος δεν διανοήθηκαν να βγάλουν εκτός λειτουργίας Traction και Wheelie Control, ενώ μόνο το ABS απενεργοποίησαν, και αυτό στον πίσω τροχό. Η μοτοσυκλέτα γύρισε στο 1:23.887 στις Σέρρες με τον Σωτήρη με πραγματική τελική ταχύτητα στην ευθεία 267 χλμ/ώρα, με μόνη αλλαγή από εμάς την εφαρμογή των slick της Michelin -και μάλιστα όχι αγωνιστικών slick, αλλά της Track-Day σειράς της εταιρείας!
Η μοτοσυκλέτα του 2020
Οι Ιταλοί εξόπλισαν το Panigale V4 με εξαρτήματα που προέρχονται από το αγωνιστικό V4 R. Το νέο αεροδυναμικό πακέτο παρέχει καλύτερη προστασία και καλύτερη σταθερότητα, ενώ η αλλαγμένη ακαμψία του μπροστινού πλαισίου χαρίζει καλύτερη αίσθηση από το μπροστινό σε ακραίες γωνίες κλίσης.
Η μοτοσυκλέτα τώρα διαθέτει βελτιωμένα ηλεκτρονικά EVO 2, όπως για παράδειγμα στο DTC (Ducati Traction Control) και Ducati Quick Shifter (DQS), με το Traction Control να... προβλέπει τις επερχόμενες καταστάσεις, ώστε να βελτιώνει σημαντικά τον έλεγχο της δύναμης κατά την έξοδο από μια στροφή.
Αλλαγές στις αναρτήσεις είχαν ως στόχο μια μοτοσυκλέτα που βουτά πιο εύκολα στις στροφές, φτάνει στο apex ταχύτερα, αποσβένει ανωμαλίες του οδοστρώματος καλύτερα, και συμπεριφέρεται πιο ουδέτερα βγαίνοντας από τη στροφή.
Νέοι είναι οι χάρτες του Ride by Wire με νέες στρατηγικές διαχείρισης ροπής, ενώ οι στοχευμένοι ειδικά σε χρήση πίστας χάρτες χαρίζουν καλύτερη σύνδεση μεταξύ του τι ζητά ο αναβάτης από τον κινητήρα και τι παίρνει από αυτόν, μετά από το ηλεκτρονικό φιλτράρισμα που κάνει η μοτοσυκλέτα.
Επιπρόσθετα η γραμμικότητα της καμπύλης ροπής στις ταχύτητες Ι, ΙΙ και ΙΙΙ αλλάζει ανάλογα με το Power Mode που επιλέγει ο αναβάτης, βοηθώντας στη μείωση της αστάθειας κατά την επιτάχυνση.
Κινητήρας με καταγωγή από MotoGP
Ο V4 των 90ο και 1103 cc με αντίστροφα κινούμενο στρόφαλο και με Twin Pulse ανάφλεξη αποδίδει επίσημα 214 hp / 13000 rpm και 12.6 kg.m / 10000 rpm.
Ο όρος Twin Pulse αναφέρεται στην ταυτόχρονη ανάφλεξη των δυο αριστερών κυλίνδρων, και κατόπιν στην ταυτόχρονη ανάφλεξη των δυο δεξιών, ενώ τα διαστήματα ανάφλεξης είναι 0ο, 90ο, 290ο, και 380ο. Η συγκεκριμένη ακολουθία κάνει τον V4 κινητήρα να ακούγεται παρόμοια με τον MotoGP Desmosedici!
Οι κάσες του κινητήρα είναι από μαγνήσιο, ενώ οι αυλοί εισαγωγής είναι μεταβλητού μήκους, χαρακτηριστικό που απαντάται για πρώτη φορά σε κινητήρα της Ducati.
Το κάρτερ είναι ημίξηρο, όπως στους κινητήρες MotoGP, ενώ ο συμπλέκτης είναι υγρός, πολύδισκος και υδραυλικός, φυσικά περιορισμένης ολίσθησης, ενώ ο αγοραστής της μοτοσυκλέτας μπορεί να την εξοπλίσει με ξηρό συμπλέκτη STM EVO-SBK ως έξτρα αξεσουάρ, για ακόμα καλύτερη απόδοση στα ακραία κατεβάσματα σχέσεων στην πίστα.
Ο αναβάτης μπορεί να προσωποποιήσει ακόμα περισσότερο το φρένο του κινητήρα (πέρα από την ηλεκτρονική του ρύθμιση), με διαφορετικό δευτερεύον ελατήριο από τον κατάλογο των αξεσουάρ της Ducati.
Όσον αφορά στα ηλεκτρονικά του μοντέλου του 2020 αυτά είναι τελευταίας γενιάς, με IMU 6 αξόνων, και έλεγχο όλων των κινήσεων της μοτοσυκλέτας.
Το design στα αεροδυναμικά «φτεράκια» προέρχεται από το GP16, ΠΡΙΝ οι κανονισμοί περιορίσουν το σχήμα τους, κι έτσι τα φτερά του Panigale V4 είναι ακόμα πιο αποδοτικά από αυτά που χρησιμοποιούν τώρα οι MotoGP μοτοσυκλέτες!
Τα φτερά αυτά κατασκευάζονται από θερμοπλαστικό, ενισχυμένο με fiberglass, ενώ μαζί με το design του νέου φέρινγκ παράγουν κάθετη δύναμη αέρα (downforce) 30 κιλών στα 270 χλμ/ώρα.
Στο Αυτοκινητοδρόμιο των Σερρών
Ο Σωτήρης κι ο Κώστας μας βοήθησαν αρχικά να σετάρουμε τα νέα Slick ελαστικά για το Panigale V4, με το μενού της μοτοσυκλέτας να παρέχει πληροφορίες για το πώς να καλιμπράρει εύκολα κανείς τα νέα του ελαστικά. Μόλις ολοκληρώθηκε η διαδικασία, ξεκίνησε το πάρτι.
Αν λοιπόν το χρονόμετρο είναι ο απόλυτος κριτής για εσάς, μάθετε πως το Ducati Panigale V4, η βασική έκδοση της σειράς, γύρισε όπως προείπαμε στο 1.23.887 στα χέρια του Σωτήρη Μπεγνή! Χωρίς καμία ρύθμιση και βελτίωση στον κινητήρα, χωρίς εξάτμιση, χωρίς φίλτρο, χωρίς άλλη ECU, χωρίς τίποτα! Μόνο με την προσθήκη των slick ελαστικών για Track-Day, κατά τη διάρκεια Track-Day με άλλους αναβάτες παρόντες στην πίστα, και με χρόνο εξοικείωσης από τον αναβάτη... μερικά εικοσάλεπτα!
Αξίζει να σημειωθεί πως το ρεκόρ γύρου στις Σέρρες κατέχει από το 2019 ο Βούλγαρος Angel Karanyotov με Ducati Panigale V4 R, με 1:17.614, ενώ στον αγώνα του HSBK για το 2019, ο Σωτήρης Μπεγνής είχε πάρει την πρώτη θέση στη σχάρα των SUPERBIKES με χρόνο 1:20.208 με το αγωνιστικό Yamaha YZF-R1 του. Παράλληλα, στον ίδιο αγώνα, ο Στέφανος Δέσκας είχε πάρει την πρώτη θέση στη σχάρα εκκίνησης για την OPEN, ανάμεσα σε 15 αγωνιζόμενους, με χρόνο 1:24.106! Καλά διαβάσατε. Ο χρόνος του Σωτήρη Μπεγνή με το Panigale V4 σε αυτές τις 2 ημέρες δοκιμών στις Σέρρες ήταν ταχύτερος από τον ταχύτερο χρόνο στον αγώνα της OPEN το 2019!
Κορυφαίος χρόνος λοιπόν, για μια πολιτική Superbike, που πραγματικά βγάζει εκτός συζήτησης το θέμα «είναι αρκετά γρήγορη για μένα». Αν είσαι ο Πρωταθλητής Ελλάδας στα SUPERBIKES, το Ducati Panigale V4 θα σου προσφέρει δυνατότητα για χρόνους αντάξιους με χρόνους αγώνα -με το καλημέρα. Αν είσαι αναβάτης του 1:30-1.35 στις Σέρρες, το Panigale είναι πραγματικά πολύ μακριά από αυτά που μπορείς να καταφέρεις, προσφέροντας αντίστοιχα τεράστια ποσά ασφάλειας για τους παραπάνω χρόνους, σε βαθμό που η πιθανότητα πτώσης να βγαίνει από το μυαλό σου.
Συγκεκριμένα το Panigale V4 αποδείχθηκε για μένα η ευκολότερη και ταχύτερη μοτοσυκλέτα στο πλάγιασμα και στην αλλαγή κλίσης μέσα στη στροφή, δίνοντας μου την εντύπωση πως ξαφνικά η πίστα των Σερρών... πλάτυνε κατά 1-2 μέτρα! Δεν ξέρω πού να αποδώσω αυτό το χαρακτηριστικό της πέρα από τον ανάποδα περιστρεφόμενο στρόφαλο, πάντως η ευκολία με την οποία βουτά στη στροφή το Panigale είναι μοναδική.
Δεύτερο χαρακτηριστικό που μου έκανε εντύπωση, η πραγματικά δουλεμένη λειτουργία των ηλεκτρονικών συστημάτων, που σε παίρνουν από το χεράκι και σε αφήνουν να ανοίξεις τέρμα το γκάζι, αδιαφορώντας για τους ίππους που καταλήγουν στο πίσω ελαστικό (φυσικά πάντα τηρουμένων των αναλογιών, ειδικά υπό μεγάλη κλίση), καθώς Traction και Wheelie Control «σιδερώνουν» κάθε κατάσταση, με παρέμβαση που δύσκολα αντιλαμβάνεσαι πέρα από τα πορτοκαλί φώτα που αναβοσβήνουν στα όργανα.
Στην αρχή μόνο πιάστηκα αδιάβαστος, όταν σε δυνατά φρένα πριν τη στροφή, μπλόκαρα τον πίσω τροχό, ενθυμούμενος αμέσως μετά πως στο επίπεδο 1 το ABS απενεργοποιείται στον πίσω τροχό.
Τα Stylema φρένα και η δύναμη των 192 ίππων στον τροχό, όπως μετρήσαμε στο δυναμόμετρο του Κώστα Γιαννακόπουλου αποδείχτηκαν όπως περίμενα πέρα από κάθε κριτική για μένα. Τα πρώτα με ατελείωτη δύναμη που εύκολα θα «κόψει» τα απροπόνητα χέρια, και επίσης μοναδική πληροφόρηση, και η δεύτερη καθώς έρχεται γραμμικά, ακούραστα και εντυπωσιακά να σε εκτοξεύσει από στροφή σε στροφή, δίχως κουνήματα, δίχως χαζό-σούζες, και δίχως δράματα.
Παρά τώρα τις πολλές λάθος επιλογές μου σε σχέσεις κιβωτίου (όπου με ξελάσπωνε η τρελή ροπή των 12,6 κιλών), σημεία φρένων και αγωνιστικές γραμμές (όπου με ξελάσπωναν φρένα και αναρτήσεις), το Panigale V4 αποδείχθηκε «γατούλα», απίστευτα φιλικό σε όλες του τις αντιδράσεις, συγχωρώντας κάθε λάθος, και ενθαρρύνοντας με να δοκιμάσω το κάτι παραπάνω.
Αυτοί εδώ είναι ίσως οι πιο εύκολοι, πιο φιλικοί και συνεργάσιμοι 192 ίπποι που μπορεί να οδηγήσει κανείς σε 2 τροχούς! Το «σαν video-game» νομίζω ταιριάζει γάντι στην περίπτωση μας, με μια μοτοσυκλέτα που πρώτα τρομοκρατεί με τα νούμερα στο χαρτί, όμως στη συνέχεια, στην πράξη, κάνει τα δύσκολα εύκολα με μια συνεργασία-όνειρο ανάμεσα στην κτηνώδη δύναμη και τα κατευναστικά ηλεκτρονικά χαλινάρια που ομαλοποιούν και... εξανθρωπίζουν και τις πιο ακραίες οδηγικές καταστάσεις.
Δεν πρέπει να ξεχνάτε πως τόση ώρα μιλάμε για την «βασική» έκδοση της οικογένειας, δίχως Ohlins, δίχως ημί-ενεργητικές αναρτήσεις, με... «συμβατικές» λύσεις Showa και Sachs. Δηλαδή... τι ακριβώς παραπάνω κάνουν τα V4 S και V4 R;!
Η Ducati Panigale V4 στο δυναμόμετρο:
ΔΗΜΟΦΙΛΗ
